Για τις 8 του Μάρτη: Ο άντρας είναι το κεφάλι, η γυναίκα ο λαιμός

Ο άντρας είναι το κεφάλι, όμως η γυναίκα είναι ο λαιμός

Φράση που έχει εντυπωθεί στο συλλογικό ασυνείδητο και έχει δημιουργήσει την πεποίθηση, ότι αποτελεί μια πρωτόγονη, εγγενώς εγγεγραμμένη στην ανθρώπινη φύση πραγματικότητα. Μια κατάσταση η οποία ήταν πάντα έτσι και θα συνεχίσει να είναι έτσι στο διηνεκές.

Στην πρώτη της ανάγνωση φαντάζει ως ένας τρόπος καταμερισμού των αρμοδιοτήτων του κάθε διακριτού μέρους μέσα στο “ιερό” ζεύγος – την αγία οικογένεια. Μια αθώα οριοθέτηση του τι μπορείς και του τι δεν μπορείς να κάνεις, ανάλογα με το φύλο σου. Στη δεύτερη ανάγνωση όμως μπορεί κανείς να διαπιστώσει μια ξεκάθαρη πατριαρχική μεθόδευση, η οποία έχει μοναδικό σκοπό τη γυναικεία χειραγώγηση.

Πέρα του ότι βλέπει τις σχέσεις σε ένα αυστηρά καθορισμένο δυαδικό πλαίσιο, τοποθετεί εκ των προτέρων τον άντρα σαν απόλυτο κέντρο εξουσίας, σκέψης και λήψης αποφάσεων. Ταυτόχρονα πετάει και ένα ξεροκόμματο στη γυναίκα, λέγοντας της μέσες άκρες, ότι αυτή με τον τρόπο της μπορεί να τον κάνει ό,τι θέλει. Ναι μεν αυτός θα αποφασίζει ως κεφαλή, αλλά αυτή έχει τη δύναμη να τον κάνει να αποφασίσει το δικό της. Έχει τους τρόπους. Και αν δεν τους έχει, εν πάση περιπτώσει μπορεί να τους βρει, αφού αυτή είναι η φύση της.

Εκφράζεται λοιπόν η άποψη ότι αν είσαι γυναίκα, ο μόνος τρόπος να κάνεις αυτό που θέλεις με τη ζωή σου, είναι να εξαπατήσεις τον άντρα. Αυτός είναι έξυπνος, ισχυρός και δικαιούται να έχει εξουσία πάνω σου, αλλά εσύ είσαι πονηρή και μπορείς να κερδίσεις κάτι με την πονηριά και την τσαχπινιά σου! Ακόμα χειρότερα όμως, εκφράζεται υπόρρητα η άποψη, ότι αν δεν περνάς καλά, αν σε υποβιβάζουν, αν σε χειραγωγούν, αν σε χτυπάνε, αν σε βιάζουν, αν σε σκοτώνουν, είναι επειδή εσύ δεν τους έστριψες στην σωστή κατεύθυνση ως όφειλες. Εσύ έχεις τη δύναμη και συνάμα την ευθύνη. Άρα πάλι φταις.

Εμείς ξέρουμε βέβαια ότι το ζητούμενο δεν είναι τα κεφάλια και οι λαιμοί. Το ζητούμενο είναι τα αυτόνομα άτομα. Η αυτονομία όμως, ως κατάσταση αυτοδιάθεσης του ατόμου, προϋποθέτει την ύπαρξη του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης του ατόμου. Και αυτό δεν είναι καθόλου δεδομένο μέσα στην πατριαρχική κοινωνία, η οποία βρίσκει συνεχώς υπόρρητους – όπως ο παραπάνω – ή και ρητούς και θεσμοθετημένους τρόπους καταπίεσης και χειραγώγησης της γυναίκας.

Το ζήτημα της γυναικείας χειραφέτησης είναι το πιο κεντρικό κοινωνικό ζήτημα. Η πατριαρχική οργάνωση της κοινωνίας, καταδικάζει τον μισό πληθυσμό της γης να ζει στο καθεστώς του φόβου. Να ζει σε έναν διαρκή πόλεμο με μόνα θύματα εκείνες και αν δεν σε ενδιαφέρει, είσαι είτε τυφλός, είτε μισογύνης. Διάλεξε.

Για τις 8 του Μάρτη: Ο άντρας είναι το κεφάλι, η γυναίκα ο λαιμός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Κύλιση προς τα επάνω